Her yeni güne başlarken, Facebook bile sorarken: ”-Ne
düşünüyorsunuz diye?” keşke
çalıştığımız, destek verdiğimiz, kurum ve kuruluşlarda sorsa bunu…
Ben bir
basın emekçisi olarak bazen susmanın en büyük cevap olduğunu düşünsem de kimsenin
o kadar kaideye almadığı bir toplumun içinde olmak çok üzücü. Telefon mesajları
sürekli bildirimden çok, siyasetçilerin bayram mesajlarıyla dolu. Bu kadar çok
atılan mesajlarınızdan bizler memnun muyuz? Bir çoğu yüzümüzü görünce acaba
ilanımı bekler diye görmezden gelirler, iş adamları reklam isteriz diye
kaçıyorlar… Belediyeler, dernekler ve kurumlar ile olan buluşmalarını haber olarak gönderiyor, tıpkı ramazanda büyük
buluşmalar ve kaynaşma amaçlı verilen davet yemekleri gibi… Evet basın gelsin çeksin.
Yahu birde düşünün burada sürekli peşinizde koşan, sizleri vatandaşlarla
buluşturan bu emekçi basının, bu belediyelere hiç mi katkısı yok? Bir iftar buluşmasını, bir bayramlaşmayı layık görülmüyorsunuz bu emekçi gazetecilere .
Çikolataya tabi ihtiyaç yok ama tüm Dernekler STK’lar ve bir çok kurumla bir
araya gelirken, birileri de sizi belediye adam yerine koymuyor dediğinde sadece
tebessüm ediyoruz yoğunluktan sıra gelmiyordur diye geçiştirdiklerimizde cabası…
Yani bizler
her zaman üvey evlatlığa neden layık görülüyoruz fazla çalışmadan kaynaklımı
anlamış değilim …
Sadece naçizane
fikrimi paylaşmak istedim. bir çok arkadaşın
ortak düşüncesi buradan tüm okuyucularımızın bayramını kutlarken
babalarında babalar gününü kutlarım.